Παντόγραμμα είναι μια πρόταση, η οποία περιλαμβάνει και τα 24 γράμματα της αλφαβήτου, τουλάχιστον 1...

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco
Διεπιστημονική Υπεύθυνη και Εργοθεραπεύτρια στο My Σπείρα
Είμαι Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια και αποφοίτησα το 2006 απο το ΑΤΕΙ Εργοθεραπείας Αθήνας. Ολοκλήρωσα μεταπτυχιακές σπουδές στην Αποκατάσταση (Msc Rehabilitation) με εξειδίκευση στην Παιδιατρική Αποκατάσταση, στο Oxford Brookes University στην Βρετανία.
Έχω πολυετή εμπειρία ως Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια σε ιδιωτικά πλαίσια αποκατάστασης με υπηρεσίες ειδικής αγωγής, σε θεραπείες ένταξης στο σχολικό πλαίσιο και σε κατ' οίκον θεραπείες με παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές, σύνδρομα, μαθησιακές δυσκολίες κ.α. Τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνω την εκπαίδευση και εποπτεία Εργοθεραπευτών, καθώς επίσης συνεργάζομαι με το Μητροπολικό Κολλέγιο ως καθηγήτρια προπτυχιακών φοιτητών. Ταυτόχρονα συνεργάζομαι με διάφορους χώρους στην ειδική αγωγή για τη δημιουργία, την οργάνωση και την επόπτευση τμημάτων Εργοθεραπείας.
Ως Εργοθεραπεύτρια και επόπτρια συμβάλλω καθημερινά στη δημιουργία πλήθους θεραπευτικών προγραμμάτων. Τόσο η κλινική μου εμπειρία όσο και οι επιστημονικές μου γνώσεις έχουν δείξει πως κρίνεται σημαντικό να εφαρμόζουμε πιο στοχευμένες και άμεσες παρεμβάσεις λαμβάνοντας υπόψιν τα αιτήματα της οικογένειας, καθώς και τις ανάγκες και τα πιθανά αιτήματα του παιδιού.
Η εκπαίδευσή μου αφορά ποικίλλα πεδία. Μετεκπαιδεύτηκα στην αισθητηριακή ολοκλήρωση (S.I.), στη θεραπευτική μέθοδο Wilbarger, στην Προσέγγιση CO-OP (Cognitive Orientation to daily Occupational Performance), στο Occupational Performance Coaching – OPC (Καθοδήγηση στην Εκτέλεση Έργου), σε εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας (PECS), στο πρόγραμμα εναλλακτικής εκπαίδευσης για παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές TEACCH, καθώς επίσης ολοκλήρωσα τους πέντε κύκλους της Κρανιοϊερής θεραπείας (CS1-ADV1). Επιπροσθέτως, πιστοποιήθηκα για την εφαρμογή της δέσμης αξιολόγησης Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency (BOT-2ΤΜ), του Καναδικού Μέτρου Εκτέλεσης Έργου και του LEGO®-based therapy.
Η αφοσίωση και η αγάπη μου για την επιστήμη της Εργοθεραπείας, με οδηγεί στη συνεχή ενημέρωση μέσα από την παρακολούθηση πλήθους σεμιναρίων για την Κλινική Συλλογιστική στην Εργοθεραπεία, την Στοχοθεσία στην Εργοθεραπεία, την Δυσπραξία, τη Δυσγραφία, την Παιδιατρική Οπτομετρία, τον Αυτισμό, το Παιχνίδι, το Παιδικό ιχνογράφημα και λοιπά θέματα.
Συμπληρωματικά παρακολουθώ τις επιστημονικές εξελίξεις και σεμινάρια για προσεγγίσεις της εναλλακτικής και συμπληρωματικής ιατρικής, καθώς και πως αυτές θα μπορούσαν να ενταχθούν στα θεραπευτικά προγράμματα των παιδιών.
Μέσα από την συνεργασία μου με πλήθος οικογενειών, με μικρά και μεγάλα παιδιά, μέσα από την παρακολούθηση ποικιλίας σεμιναρίων, την έρευνα και τη μελέτη της ευρύτερης βιβλιογραφίας αναγνώρισα την αναγκαιότητα της ολιστικής προσέγγισης των ατόμων και καταστάσεων.
Ψυχολόγος παιδιών και ενηλίκων στο My Σπείρα
Είμαι ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια, απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2024 ολοκλήρωσα την πενταετή μετεκπαίδευσή μου στην Ψυχοθεραπευτική προσέγγιση του Ψυχοδράματος στο ΨΥ.Κ.Α.Π. στην Αθήνα.
Παράλληλα με τις βασικές σπουδές μου εκπαιδεύτηκα στην Κλινική Ψυχοπαθολογία (Ε.Κ.Π.Α. μετεκπαιδευτικό σεμινάριο «Παναγιώτης Ουλής»), στην Κλινική Ψυχοπαθολογία παιδιού και εφήβου (Ε.Κ.Π.Α. - Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ) και παρακολούθησα τα εισαγωγικά σεμινάρια Χοροθεραπείας (Ένωση Χοροθεραπευτών Ελλάδος).
Την κατάρτισή μου συμπληρώνουν επίσης σεμινάρια με θέμα «Η ταυτότητα φύλου στην εφηβεία (Γ.Ν.Α. Γ. Γεννηματάς), «Οι σύγχρονες αλλαγές και προκλήσεις και ο ρόλος του Συμβούλου» (ΕΛ.Ε.ΣΥ.Π.) και το «Ψυχικό Τραύμα» (Animus Corpus).
Εργάστηκα ως ψυχολόγος για 4,5 έτη στον τομέα της υγείας, στο ιατρείο Athens Brain & Spine Surgery (σε συνεργασία με το νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν»), καθώς και 1,5 έτος ως εθελόντρια στο ΚΕΘΕΑ Διάβαση.
Σήμερα, εργάζομαι ιδιωτικά τόσο με παιδιά όσο και ενήλικες ατομικά και ομαδικά.
Η φιλοσοφία μου είναι να δημιουργούμε καθαρές και ειλικρινείς σχέσεις σεβασμού μεταξύ μας και να χτίζουμε ένα ασφαλές πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα αναπτύσσουμε την προσωπικότητα μας.
Μέσα από την συνεργασία μου με πλήθος οικογενειών, με μικρά και μεγάλα παιδιά, μέσα από την παρακολούθηση ποικιλίας σεμιναρίων, την έρευνα και τη μελέτη της ευρύτερης βιβλιογραφίας αναγνώρισα την αναγκαιότητα της ολιστικής προσέγγισης των ατόμων και καταστάσεων.
Καθ’ όσον η χρήση της έκφρασης «ολιστική προσέγγιση» είναι πλέον ευρεία, στο παρόν κείμενο θα ερμηνευθεί ως εξής:
Για την μεταβολή των συνθηκών ζωής ενός ατόμου/συστήματος ατόμων, των δεξιοτήτων και συμπεριφορών είναι απαραίτητη, πλέον, η συνεργασία όσων ασχολούνται με το άτομο (π.χ. γονείς, φροντιστές, δάσκαλοι, γιατροί, θεραπευτές), η κατάλληλη προσέγγιση του ατόμου λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες, δεξιότητες, ικανότητες και τα αιτήματα του (εφόσον υπάρχουν), καθώς και η σύζευξη στρατηγικών που άπτονται τόσο στην δυτική όσο και στην ανατολική φιλοσοφία.
Για την ολιστική προσέγγιση του ατόμου στην θεραπεία είναι απαραίτητο να αξιολογηθούν πλήθος δεξιοτήτων, προσωπικών και περιβαλλοντικών παραγόντων μέσω της συνέντευξης, καθώς και της χρήσης σταθμισμένων και μη αξιολογητικών εργαλείων. Ταυτόχρονα λόγω της πολυπλοκότητας και πολυ-παραγοντικότητας του ατόμου, τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να γίνεται πληθώρα ερευνών σχετικά με την χρήση συμπληρωματικής και εναλλακτικής ιατρικής, μιας και μόνο η εφαρμογή των στρατηγικών της δυτικής ιατρικής φαίνεται πως δεν φέρνει σε κάθε συνθήκη τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Υπάρχουν θεραπευτικές προσεγγίσεις που έχουν αποδειχθεί επιστημονικά ότι λειτουργούν αποτελεσματικά στα άτομα, αλλά υπάρχουν και θεραπείες που είναι ακόμα υπό διερεύνηση αλλά μας δίνουν θετικές ενδείξεις βελτίωσης σε θέματα που αφορούν τη ζωή του ατόμου.
Πρακτικές όπως η ΚρανιοΙερή Θεραπεία, ο Διαλογισμός, το Mindfulness, η Γιόγκα, το Pranic Healing, η Αρωματοθεραπεία, το Ρέικι, η Ομοιοπαθητική. Φαίνεται πως -προς το παρόν- περισσότερο στην πράξη και λιγότερο στην έρευνα δίνουν κάποια θετικά αποτελέσματα στην βελτίωση κάποιων δεξιοτήτων και καθημερινών Έργων. Ωστόσο, τα περισσότερα αποτελέσματα προσδίδουν στην αντίληψη της ευημερίας του ατόμου.
Ο συνδυασμός πρακτικών και από τις δύο φιλοσοφίες δείχνει να έχει θετική επίδραση στην καθημερινότητα των ατόμων.
Εν κατακλείδι, πιστεύεται πως για την δημιουργία εξατομικευμένων θεραπευτικών προγραμμάτων είναι πιο αποτελεσματικό να λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες και τα αιτήματα του ατόμου, έτσι ώστε να συνδυάζονται κατάλληλα διαφορετικών ειδών τεχνικές με στόχο την αυτονομία και ευημερία του.
Όλγα Καμπιώτη,
Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια, MSc Rehabilitation
Χρόνια τώρα διαβάζουμε σε άρθρα για το «Τι μπορεί να προσφέρει στο παιδί μου η Εργοθεραπεία;» ή σχετικά με τις απορίες παιδιών «Μαμά, τι θα κάνω εκεί;».
Θα μάθει να γράφει, να παίζει, να δένει κορδόνια, να κάνει φίλους, να γνωρίσει το σώμα του, να αυτο-απασχολείται, να συγκεντρώνεται, να οργανώνεται, να φτιάχνει το φαγητό του, να πλένει τα χέρια του, να κάνει ισορροπία......;;;
Τι θα μάθει τέλος πάντων;
Συχνά τα παιδιά παραπέμπονται στην Εργοθεραπεία για να μάθουν να συγκεντρώνονται ή να κρατούν καλύτερα το μολύβι ή να οργανώνονται ή να μειώσουν την αδεξιότητα τους... Θα παραπέμψει ο γιατρός, η δασκάλα, ένας φίλος ή θα δούμε ότι το παιδί μας είναι λίγο «πίσω» σε σχέση με τα συνομήλικά του...
Τελικά μόνο αυτά μπορεί να προσφέρει σε ένα παιδί η Εργοθεραπεία;
Ας ξανασυστηθούμε λοιπόν!
Η Εργοθεραπεία είναι μια επιστημονικά αποδεδειγμένη και πελατοκεντρική θεραπεία. Εστιάζει στα Έργα που είναι σημαντικά σε κάθε άτομο μέσα στο περιβάλλον του. Η εργοθεραπευτική παρέμβαση προάγει την εμπλοκή των παιδιών στους ρόλους της καθημερινής ζωής τους. Ταυτόχρονα αναγνωρίζει τη σημαντικότητα του περιβάλλοντος στη ζωή του παιδιού και κατ’ επέκταση στην παρέμβαση.
Ποια είναι τα Έργα και κυρίως τι είναι αυτά;
Τα Έργα μπορούν να οριστούν ως τα μοτίβα δράσης που το παιδί θέλει ή αναμένεται να κάνει. Το Έργο είναι μια ομάδα οικείων καθημερινών δραστηριοτήτων που αποτελούν μέρος του τρόπου ζωής. Είναι με απλά λόγια καθημερινές δραστηριότητες που μπορούν να γίνουν ατομικά ή ομαδικά για να περάσει ο χρόνος και να φέρει νόημα στη ζωή. Το Έργο συνοδεύει τον άνθρωπο σε όλα τα στάδια της ζωής του και οργανώνει τον άνθρωπο στο χώρο- χρόνο.
Οι τομείς Έργου με τους οποίους ασχολείται η Εργοθεραπεία είναι:
Μέσα στο καθένα από τα επιμέρους Έργα υπάρχουν πολλά συγκεκριμένα Έργα.
Για πολλά χρόνια η παιδιατρική Εργοθεραπεία εστίαζε σε παρεμβάσεις που βασίζονταν κυρίως στη βελτίωση των δεξιοτήτων ενός παιδιού, έτσι ώστε μακροπρόθεσμα να τον βοηθήσει να αυτονομηθεί. Το παιδί, όμως, εμπλέκεται σε διάφορους ρόλους στην καθημερινή του ζωή. Δεν είναι μόνο οι δεξιότητες που μας αφορούν... μας αφορά το παιδί στο σύνολό του. Πλέον, υπάρχουν αρκετές έρευνες που μας δείχνουν ότι εξασκώντας μόνο κάποιες δεξιότητες ενός ανθρώπου, δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα βελτιωθεί στη ζωή του…. Δηλαδή?!
Αυτό σημαίνει πως δουλεύοντας μόνο το σώμα ενός παιδιού, δεν είναι βέβαιο ότι θα ενισχυθεί και η αυτονομία του στην καθημερινότητα. Για να δούμε, όμως, λίγο πιο συγκεκριμένα κάποια παραδείγματα:
-> Κάποτε οι εργοθεραπευτές εστίαζαν στη γενική βελτίωση της αδρής κίνησης του παιδιού. Τώρα ρωτάνε τον γονέα/φροντιστή που βλέπει αδεξιότητα στην κίνηση. Πέφτει εύκολα περπατώντας στο πεζοδρόμιο; Σκοντάφτει σε έπιπλα; Γιατί ο γονιός αιτείται να βελτιωθεί η αδρή κίνηση του παιδιού του;
-> Κάποτε το εργοθεραπευτικό πρόγραμμα ενός παιδιού εστίαζε στη βελτίωση της λεπτής κίνησης. Τώρα οι εργοθεραπευτές ρωτάνε τους γονείς που κατάλαβαν ότι το παιδί έχει δυσκολίες στην λεπτή κίνηση. Δεν πιάνει το μολύβι; Δεν κρατάει καλά το πιρούνι/κουτάλι; Δεν ανοίγει κουμπώματα; Δυσκολεύεται να παίξει με μικροαντικείμενα; Δεν ανοίγει καπάκια;
-> Κάποτε οι εργοθεραπευτικές παρεμβάσεις εστίαζαν στη βελτίωση της συγκέντρωσης του παιδιού. Τώρα οι εργοθεραπευτές ρωτάνε τους γονείς πως κατάλαβαν ότι το παιδί τους δεν συγκεντρώνεται. Πως καταλαβαίνουν στην καθημερινότητά τους ότι έχει χαμηλή διάρκεια προσοχής; Στην σχολική μελέτη; Στο φαγητό; Στην ακολουθία καθημερινών ρουτινών; Στο σχολείο την ώρα του μαθήματος;
Ένας άνθρωπος επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και έχει στενή σχέση με τα περιβάλλοντά του. Επηρεάζει και επηρεάζεται. Σε ένα παιδί παίζουν ρόλο οι δεξιότητές του, αλλά όχι μόνο αυτές! Στην Εργοθεραπεία είναι σημαντική η βελτίωση της ποιότητας ζωής του ατόμου και η συμμετοχή στην καθημερινή ζωή με ευχαρίστηση.
Μπορούμε να συμμετέχουμε σε πλήθος Έργων χωρίς να έχουμε τις άριστες δεξιότητες. Αρκεί να βρούμε τον τρόπο να εμπλακούμε αποτελεσματικά.
Οι γονείς, οι γιατροί, οι δάσκαλοι, οι προπονητές και γενικά όσοι ασχολούνται με το παιδί είναι μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας. Ο εργοθεραπευτής βοηθάει ένα παιδί να γενικεύσει ό,τι μαθαίνει στα περιβάλλοντα της ζωής του.
Ανάλογα τα αιτήματα, την ηλικία, τη διάγνωση, τις πεποιθήσεις και τις ανάγκες παιδιού και οικογένειας, ένας εργοθεραπευτής είναι εκεί να ενισχύσει τις δεξιότητες όπου κρίνεται απαραίτητο, αλλά κυρίως να προωθήσει την λειτουργική ενασχόληση και εμπλοκή στα Έργα της ζωής.
Οπότε αν σας ρωτήσει ο εργοθεραπευτής για το αίτημά σας τη δεδομένη περίοδο στη ζωή σας και που θα θέλατε να σας βοηθήσει, μην παραξενευτείτε! Οι στόχοι παρέμβασης για το πρόγραμμα εργοθεραπείας προκύπτουν από πολλούς παράγοντες. Από τις ανάγκες του παιδιού, της οικογένειας, τις δυνατότητες και αδυναμίες του κάθε παιδιού, την ηλικία του, το περιβάλλον που ζει και τις απαιτήσεις αυτού, από βιολογικούς παράγοντες, όπως και τις προτάσεις του θεραπευτή από την γενικότερη αξιολόγηση.
Εξίσου σημαντικά για έναν εργοθεραπευτή είναι το παιδί, η οικογένεια και τα αιτήματά τους!
Ενδεικτική βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε :
Boop, C., Cahill, S. M., Davis, C., Dorsey, J., Gibbs, V., Herr, B., Kearney, K., Liz Griffin Lannigan, E., Metzger, L., Miller, J., Owens, A., Rives, K., Synovec, C., Winistorfer, W. L., & Lieberman, D. (2020). Occupational therapy practice framework: Domain and process fourth edition. In American Journal of Occupational Therapy (Vol. 74, pp. 1–87). American Occupational Therapy Association, Inc. https://doi.org/10.5014/ajot.2020.74S2001
Jane Case-Smith, J. C. (2010). Occupational Therapy for Children (SIXTH EDITION).
Novak, I., & Honan, I. (2019). Effectiveness of paediatric occupational therapy for children with disabilities: A systematic review. Australian Occupational Therapy Journal, 1–16. https://doi.org/10.1111/1440-1630.12573
Law, M. (2002). Participation in the occupational of everyday life. American Journal of Occupational Therapy, 56, 640-649.
Γράφει η Όλγα Καμπιώτη, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια, MSc Rehabilitation